ÖMÜR GÜRBÜZ

                  Gidersen bir şeyler kırılır bir yerlerde.                   Kuşların kanadı kopar gökyüzünde.                   Dilim parçalanır ağzımda                   Sesim kısılır,                   Yüreğimde fırtınalar kopar                   Alıştı bu şehir sesine, gidersen yıkılır                   Gidersen acıların üşütür beni.                   Dilim kapı tokmağına yapışır ve öylece kalır.                   Ki parmaklarının izi duruyor orada.                   Gidersen kokunu süzerim türkülerden.                   Gidersen rengine boyanırım karanfillerin.                   Bu kenti beste yaparım.                   Üretirim kanımdaki ateşinde seni.                   Gidersen bırakmam, küçücük ellerini.                       FERMAN KARAÇAM

                     Ateşiyle pürmelal yandığım sen miydin ah!                      Dallarına umutla konduğum sen miydin ah!                      Bir kenarda bırakıp şehla defineleri.                      Nice bin kez yolumdan döndüğüm sen miydin ah!                      Göğsümün duvarına işledim hayalini.                      Her saniye ismini andığım sen miydin ah!                      Bu hazin kayboluşta, bu gönül sahrasında.                      Bengisu diye içip kandığım sen miydin ah!                      Nasıl da kuytulandı yüreğim köşelerde.                      Tutundukça tahtından indiğim sen miydin ah!                      Bazen cehenneminde eridiğim yanardağ.                      Bazen kutuplarında donduğum sen miydin ah!                      Dağıttı efsunumu saçlarında sümbüller.                      Ruhuma Leyla diye sunduğum sen miydin ah!                      Nice güller var imiş senden daha kırmızı.                      Hayatımın tek gülü sandığım sen miydin

                    Gönül kurşun yemiş yaralı ceylan,                     Döndüğü noktadan bin yıl uzakta.                     Yürek ateş düşmüş kuru bir harman,                     Yandığı noktadan bin yıl uzakta.                      Ne nişan bozulur, ne düşer tetik.                      Zaman kanlı tezgâh, acılar mekik.                      Umut yavrusunu yitiren keklik.                      Konduğu noktadan bin yıl uzakta.                      Şans ne ki? Bir doğar, ölür bin kere.                      En güzel arzular kalır mahşere.                      Sevginin meyvesi dalından yere.                      İndiği noktadan bin yıl uzakta.                      Çıkar oyunbazlar ikbâl katına.                      Tepeler dağları alır altına.                      Dostluk sürücüsü vefa atına.                      Bindiği noktadan bin yıl uzakta.                      Esasta her canlı mutlak bir ceset.                      Dünyamız soluyan ufak bir ceset.                

                   Saatler bitmiyor yapayalnızım.                    Gülmek istiyorum, gülemiyorum.                    Sensiz olmak mıdır hep alınyazım.                    Bilmek istiyorum, bilemiyorum.                    Esirgedin nazlı, hilal kaşını.                    Harap ettin çiçek kokan başını.                    Yüreğime akan gözüm yaşını.                    Silmek istiyorum, silemiyorum.                    Sanki her şey efsaneydi, masaldı.                    Ayrılık ruhumu elimden aldı.                    Gözlerim yollara takılıp kaldı.                    Gelmek istiyorum, gelemiyorum.                    Göğüs germek için acılarıma                    Titreyişlerime, sancılarıma.                    Seni bir kez olsun avuçlarıma.                    Almak istiyorum, alamıyorum.                    Saçılan bir köpük olmak dilinde.                    Boğulmak saçının ince telinde.                    Sır gibi sonsuza değin kalbinde.                    Kalm

                                                     Sözcükler kifayetsiz, kulaklar sağır olmuş.                    Menfaati dininin önüne geçer olmuş.                    Emanet bırakmışlar sürüyü canavara.                    Doğru söyleyen adam, dokuz köyden kovulmuş.                    Seslendim duymadılar, ben dürüstüm diyenler.                    Göbekler kavuşmaz ha, haram, rüşvet yiyenler.                    Tuzak içinde tuzak, nice oyun kuranlar;                    Söyleyin derim; var mı, bu dünyaya doyanlar?                    Talan oldu doğruluk, eğri elde tutulur.                    Rızık nereden gelmiş, sorulmadan yutulur.                    Hep engeller konulur alperenler önüne.                    Bu yalan değirmende yiğitler öğütülür.                    Yüzüne güler sonra köşe dönünce söver.                    Çıkarı varsa tamam, seni över de över.                    Köseoğlu namerdim gizlersem hakikati.                    Al

                        Bir adın kalmalı geriye,                         bütün kırılmış şeylerin nihayetinde.                         Aynaların ardında sır,                         Yalnızlığın peşinde kuvvet,                         Evet nihayet,                         Bir adın kalmalı geriye                         Bir de o kahreden gurbet.                         Sen say ki;                         Ben hiç ağlamadım.                         Hiç ateşe tutmadım yüreğimi.                         Geceleri, koynuma almadım ihaneti.                         Ve say ki,                         Bütün şiirler gözlerini,                         Bütün şarkılar saçlarını söylemedi.                         Hele nihavent,                         hele buselik hiç geçmedi fikrimden.                         Ve hiç gitmedi,                         bir topak kan gibi adın,                         içimin nehirlerinden.                         Evet yangın,              

                         SANMA Kİ ALLAH’TAN BAŞKA YÂR OLUR.                          ALLAH’TAN GAYRISI HEM AĞYAR OLUR.                          BAŞKA YARLAR SANA NÂÇAR OLUR.                          YÂR OLUR, AĞYAR OLUR, NÂÇAR OLUR.                          ÖMÜR GÜRBÜZ                   03.05.2020

                    Yol üstünde biten çalı                     Bu dünya kimin dünyası?                     Ak çiçekli ayva dalı.                     Bu dünya kimin dünyası?                     Gediklerde esen poyraz,                     Yaprakları dalda koymaz.                     Gözler doysa gönül doymaz.                     Bu dünya kimin dünyası?                     Her gün eski her gün yeni.                     Tükenmez gidip geleni.                     Can evimden vurdu beni.                     Bu dünya kimin dünyası?                     Kar yağar kaybolur izler.                     Her nakış bin bir sır gizler.                     Ufuklara dalan gözler.                     Bu dünya kimin dünyası?                     Tüm nimetler talan talan..                     Hızır bekler darda kalan.                     Varı yalan, yoğu yalan.                     Bu dünya kimin dünyası?                     Toprak basar kucağına                     Güneş çek

          Selam aleyküm sevgili okuyucular, kıymetli dostlar. Bu blogtaki yazımı  Ömürden Vecizeler 6  başlığı  altında beğeninize sunuyorum. Hepinizi en derin hürmet ve muhabbetle selamlıyorum.  Bu blogtaki yazı ve şiirlerin tamamı şahsıma aittir. 2019-2020 yıllarında yazdığım ve sosyal paylaştığım sitelerinde paylaştığım sözlerimdir. Yer yer edebiyat ustalarının şiirlerini seslendirdiğim şiirlerde sitemde mevcuttur.          - Toprağı fazla sularsan çamur, una su katarsan hamur, liyakat ehline değer verirsen omza samur, liyakatsiz kişiye görev verirsen sırta kambur olur. -Birinin size geri dönme süresi, onun nezdindeki önem sırasına göre değişir. -Herkes adalet istiyor ama kimse adil olmak için uğraşmıyor. Adaleti hep bir başkasından bekliyor insanoğlu. -Biz bu kutlu vatan için ölümü, şerbet diye içeriz evvel Allah. -Dava adamı Hakk rızasını ve halka hizmeti düstur edinir. Günün adamı ise kendi menfaat ve çıkarlarını gözetir. -Huzuru hep çokta arayanlar; çokta y

                    Yıldırımlar sağdım umut bahçeme.                     Hasretimi yangınlarla süsledim.                     Depremleri dost eyledim geceme.                     Yüreğimde fırtınalar besledim.                     Bekledim ki sen gelesin yanıma.                     Gelmiyorsun yetti gayri canıma!                     Kokuştu, acıdı, gazlaştı sular.                     Bozuldu, değişti, yozlaştı sular.                     Kurudu, savruldu, tozlaştı sular.                     Pınarları gözyaşımla ısladım.                     Bekledim ki sen gelesin yardıma.                     Gelmiyorsun, ortağım yok derdime.                     Boş dergâhta tek dervişim, gerçek bu.                     Yalnızlığa boş vermişim gerçek bu.                     Sabır, sebat benim işim, gerçek bu.                     Silahımı kalemime yasladım.                     Bekledim ki sen gelesin muradım.                     Gelme gayri, kapıları kapadım…