ÖMÜR GÜRBÜZ

  Habersiz gidişin, ardından yarim. Şaşkın şaşkın bakan, göz kaldı bende. Şu yalan dünya da, tek sendin varım. Aşkından kavrulmuş, öz kaldı bende. Mecnun gibi, gezer oldum, cihanda. Esâmem okunmaz, artık divanda. Su döverim, dibi delik, havanda. Teli koparılmış, saz kaldı bende. Kuruyan yaprağım gayrı dalımda. Senden tek hatıra, resmin elim de. Sabah akşam, tesbih ettim, dilimde. Ağzımda pelesenk, söz kaldı bende. Sevdanla uçuşan, bir deli kuştum. Kabıma sığmadım, seninle taştım Peşinden koşarken, takılıp düştüm. Tâkatı kesilmiş, diz kaldı bende. Hisâri der; ömrü senle düşledim. Gece gündüz sokağında kışladım. Hasretini ilmek ilmek işledim. Kalbimde ebedi, iz kaldı bende. Ömür GÜRBÜZ       12.8.2023

  Devlerle savaşta eserken bora. Kapıldım rüzgara yelkenim fora. İhanet sırtımda onulmaz yara. Şimşekler çakarken ömür yelkeni. Henüz çocuk yaşta dalım kırıldı. Dört yanıma yılan, çıyan sarıldı. Ardımdan yüzlerce oyun kuruldu. Anbean ekerken ömür yelkeni. Otuza gelmeden çürüdü dişim. Tutmadı dizlerim, ağrıdı başım. Dün daha çocuktum, kırk oldu yaşım. Su gibi akarken ömür yelkeni. Kıt kanaat geçindiğim maaşla. O yetmedi, bu bitmedi telaşla. Gidiyorum beş metrelik kumaşla. Kor gibi yakarken ömür yelkeni. Unuttum gayeyi, dünyaya daldım. Yedim, içtim, gezdim tadını aldım. Kapıldım gaflete ,sınıfta kaldım. Uzaktan bakarken ömür yelkeni. Hîsâri aleme, doyamaz insan. İster kırk yıl yaşa, istersen doksan. Tamamlanmaz bütün, kalırsın noksan. Mezara çekerken ömür yelkeni. Ömür GÜRBÜZ     31.7.2023