ÖMÜR GÜRBÜZ

                      Bozuldu bak işin tadı.                     Alışveriş kondu adı.                     Karar vermez oldu kadı.                     Her tarafta gizli işler.                       Yükü tutmuş götürürsün.                     Kesip sesi oturursun.                     Son gemiyi batırırsın.                     Haram ile pişer aşlar.                       Ördek başka, tavuk başka.                     Takke başka, kavuk başka .                     Ketum başka, lavuk başka .                     Kanat kırık uçar kuşlar.                       Götür kimse görmez götür.                     Kalmadı hiç artık hatır.                     Unutulduk, tepki katır.                     Çarka göre döner işler.                       Liyakat mı hiç bakılmaz.                     Söze doğru hiç katılmaz.                     Adam olan hiç satılmaz.                     Ar kalmamış düşer başlar.                       ÖMÜR GÜRBÜZ                

                    Kuşattılar boğazı, onlarca donanmayla.                   Tutunamadılar gör, bir ufacık karaya.                     Gönderirken cepheye anne nasihat etti.                   Sütüm helal değildir; oğul dönersen geri.                     Tekbir ve dualarla uğurlandı askerler.                   Gözyaşını gizledi, Ayşe, Fatma, Hacer’ler.                     Daha on beşindeydi, Ahmet, Mehmet’le, Cafer.                   Tabyaları doldurdu arslan yürekli nefer.                     Bombalar atılırken Nur’ül Bâhir Gemisi.                   Hedef etti kendini, bil arslan İsmail’i.                     Azmini kırıverdi, Nusret mayın gemimiz.                   Üç yüz kilo mermiyi sırtlandı Seyit’imiz.                     Bir can ölüyor, bin can koşuyordu ölüme.                   Korkumuz yok diyordu, gidiyoruz düğüne.                     Tabyalar alev alev toplar ölüm kusuyor.                   Bir düşman alayını bir manga durduruyor.  

                      Sen nihansın yüreğimde kanayan.                     Dîdelerden seller olup çağlayan.                     Bu dünyada gün görmeyip ağlayan.                     Yaram kabuk bağlamadan gel artık.                     Gözlerimden akan yaşı sil artık.                       Gurbet çekti, ayrı düştüm hânemden.                     Haber aldım kasabada annemden.                     Evlenmişsin, çıkaramam sinemden.                     Ne yapayım şimdi? Bilemedim ben.                     Hoyrat rüzgar savurdukça savurdu.                     Bu hicran ateşi yaktı, kavurdu.                       Nerde kaldı ettiğimiz yeminler?                     Ret mi oldu yaptığımız aminler?                     Demiştin ya ayrılmazdı sevenler.                     Köseoğlu umut etme bilesin.                     Gözlerinden yaşlar aktı, silesin.                     Geri gelmez, terk edipte gidenler.                        ÖMÜR GÜRBÜZ      08.03.2021

                    Esti seher yeli, üşüdü yârlar.                     Sana sevdalandım, duymasın eller.                     Dostun bahçesinde açarken güller.                     Gonca gülü sevdim,  koklayamadım.                       Kapat perdeleri, kimse görmesin.                     İstemem bensiz yar hayal kurmasın.                     Sen yoksan dünyada devran sürmesin.                     Dikenleri tenden paklayamadım.                       Seviyorsam seni, kime ne bundan.                     Gözümü kırpmam hiç, geçerim candan.                     Geri girmez bıçak çıkınca kından.                     Tomurcuk gülümdün saklayamadım.                        ÖMÜR GÜRBÜZ

                        Koca handan girdim içre.                       Geçit yokmuş senden içre.                       Varıp çaldım dost kapısın.                       Geçemedim zândan içre.                         Bir ben varken benden içre.                       Tenden öte tenden içre.                       Halden hale girdi ruhum.                       Cana vardım candan içre.                         Güneş doğdu tandan içre.                       Ol süzüldüm kandan içre.                       Dünya fani kanma sakın.                       Köseoğlu şandan içre.                          Ömür GÜRBÜZ                                             5.3.2021

                     Yolum uzun, yüküm ağır.                    Daim zikret, Hakk’ı çağır.                    Aşkın ile yanar bağır.                    Medet senden kaldır beni.                     Arzum görmek Beytullah’ı                   Kullarının tek penâhı .                   Kuşatmışlar her cenâhı .                   Aşkın ile erdir beni.                     Kıyamdalar dağlar, taşlar.                   Tek eğilir sana başlar.                   Gözlerimden akar yaşlar.                   Biçareyim oldur beni.                     Her şey fani, sensin bâki.                   Ben nefsime oldum şâki .                   Yolum kabir bir sonraki.                   İman ile vardır beni.                     Ömrüm boşa eğledim ben.                   Mâsivaya ağladım ben.                   Gönlüm sana bağladım ben.                   Rahmetinle güldür beni.                    25.02.2021                                 ÖMÜR GÜRBÜZ