LÂL OLDU DİLLERİM, KALEM İSYANDA.
Ömrüm ah ederken, bak hazân oldu. Gençliğim eridi, perişan oldu. Gönül hanem sessiz, gör virân oldu. Lâl oldu dillerim, kalem isyanda. Gerçeği söyleyen sevilmez oldu. Ortalık riyadan geçilmez oldu. Hele bak; dost, düşman seçilmez oldu. Lâl oldu dillerim, kalem isyanda. İnsan birbirinden hep kaçar oldu. Yüzüne gülenler zehr saçar oldu. Bu dünya bizlere ah-u zar oldu. Lâl oldu dillerim, kalem isyanda. Köseoğlu söyler; bize ne oldu? Her yanda kadınlar fettane oldu. Mümin para, mülke pervane oldu. Lâl oldu dillerim, kalem isyanda. ÖMÜR GÜRBÜZ