ÖMÜR GÜRBÜZ

                     Boynun hep eğiktir, dik durmaz başın.                    Çileyle geçiyor gurbet dediğin.                    Yaban olur sana dostun, kardaşın.                    Hileyle geçiyor gurbet dediğin                      Dürüstlük burada para etmiyor.                    Garibin bağında bülbül ötmüyor.                    Unuttuk et nedir? Para yetmiyor.                    Şileyle geçiyor gurbet dediğin.                      Onun evi büyük, bizimkisi dar.                    Hep zararda sorsan edemedi kâr.                    Niye bizde yokta, başkasında var?                    Bileyle geçiyor gurbet dediğin.                      O onunla iken, bu genç kiminle?                    Dedikodu yapar, işi tahminle.                    Yolumuzu şaştık inan yeminle .                    İleyle geçiyor gurbet dediğin.                      ÖMÜR GÜRBÜZ   17.2.2021

                        Şu fani bahçede gonca gül derdim.                     Gerçeği haykırmak, benim ol derdim.                     Nasihat istersen; Hakk’ı bul derdim.                     Ah! Dünya dediğin, bir boş hevesmiş.                       Ey gönül, yar için ateşlerde yan.                     Herkesi dost sandın, sen kendine yan.                     İyi bildiklerin; düz zannetme, yan.                     Sevda dedikleri demir kafesmiş.                       Dost sandığın her gün deriler yüzer.                     Gençler sahillerde dolanır, yüzer.                     Göçeceğiz kabre ellişer, yüzer.                     Azrail bekliyor yolların kesmiş.                      ÖMÜR GÜRBÜZ     12.02.2021                      (Cinaslı Kafiye ile yazdığım şiirim.)

                        Mazlum; sabır eyle, Allah’a yakar.                     Zalim aman vermez, yakar da yakar.                     Askere gidenler hep kına yakar.                     Çakallar toplandı, yollarım kesti.                    Hüzünle geçiyor, günlerim kara.                    Üstünde şehit var, basamam, kara.                    Neyse o; beyaza diyemem kara.                    Başımdan hep hüzün yelleri esti.                      Her gün cenazem var, milletim yanar.                    Bombalar atılır, gör etim yanar.                    Köseoğlu der ki; yüreğim yanar.                    Gerçeği haykırdım dostlarım küstü.                       ÖMÜR GÜRBÜZ        15.02.2021                    (Cinaslı kafiyeyle yazdığım şiir)

                      Kapım çaldı, vakit geldi.                     Kervan geçti, göçüyorum.                     Ömür hızla esen yeldi.                     Kervan geçti, göçüyorum.                       Ahlar, vahlar kesildi bak.                     Beyaz kefen biçildi bak.                     Boş işlerle geçildi bak.                     Kervan geçti, göçüyorum.                       Yıkıldı gör senlik, benlik.                     Bu zamanda insan yenlik.                     Uzun değil, hayat anlık.                     Kervan geçti, göçüyorum.                       Kara toprak örter seni.                     Bire üçtür boyu eni.                     Çevir yüzün gör atanı.                     Kervan geçti, göçüyorum.                       Köseoğlu tek servetin.                     Rabb'e olan ibadetin.                     Çürüyecek tenin, etin.                     Kervan geçti, göçüyorum.                        14.02.2021           

                                          Şu yalan dünyada bir gün görmedim.                      Kabusla uyandım, hayal kurmadım.                      Gamla yoğrulmuşum, sefa sürmedim.                      Karanlıktı dünyam, nehâr gelmedi.                        Yoluna atlastan halılar serdim.                      Evime, giysime amberler sürdüm.                      Gelecek mi diye herkese sordum.                      Bekledim o yâri, zinhâr gelmedi.                        Savruldum her yana bad-ı sabâyla.                      Yapayalnız kaldım, demli bir çayla.                      Yemyeşildi şimdi kurudu yayla.                      Ömrüm kışla geçti, bahar gelmedi.                         ÖMÜR GÜRBÜZ    06.02.2021