ÖMÜR GÜRBÜZ

  Nasıl insanmışsın bilemedim ben. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. Fırıldak olsan da, çürüyecek ten. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. Bugün yarın dersin, bitmez günlerin. Kabardıkça kabarıyor yünlerin. Bire dönsün, kazandığın binlerin. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. Yalancı dilini sokarken arı. Çıkmasın bahçende bir tane darı. Uykunu bölse de, bitmeyen soru. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. Yitmiş ar damarın, utanmaz yüzün. Kapılmış rüzgâra dönerken gözün. Yokuşa mahkum kal, olmasın düzün. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. Vekilim Allah'tır, âlemler O'nun. Dünyaya kapılma, gelecek sonun. Elbet sorulacak hesabı dünün. Dünya senden hızlı dönmüyor artık. ÖMÜR GÜRBÜZ  

Gelince dünyaya şaşırıp kaldım. Uykudan uyandım, gaflete daldım. Irmakta kaybolan, başı boş saldım. Gülmedi ki yüzüm, doldum ağladım. Bir deli fişekken gençlik çağında. Öf bile çekmedim dostun bağında. Gezerken yükümle çile dağında. Kabıma sığmayan suydum, çağladım. Geçince yaş kırkı çoğaldı dertler. Hiç umduğum gibi olmadı şartlar. Namertler her yerde, nerede mertler? Nefsimi ateşe, attım dağladım. Hisâri dünyayı baki mi sandın? Zatını kendince zeki mi sandın ? Sadece zahirde vaki mi sandın? Gönlümü Rahman'a vurdum bağladım. Ömür Gürbüz       17.12.2022