ÖMÜR GÜRBÜZ

                    Her ne kusur varsa, geçen zamanda;                     Suçsuzdur aynalar elâ gözlü yâr.                     Mecnunlar Mevlâ’yı bulursa canda,                     El olur Leyla’lar elâ gözlü yâr.                     Güzel açar güzelliğin sergisin.                     Gün ağartır, kara saçın örgüsün.                     Muhabbet faslında ölüm türküsün.                     Kim söyler, kim çalar elâ gözlü yâr.                     Eştikçe iş çıkar işin içinde;                     Gençliği hasret yer sevda göçünde.                     Bilmez misin? Dört mevsimin üçünde;                     Kar olur yaylalar, elâ gözlü yâr.                     Alı al, yeşili yeşilde ara;                     Ahirete gider kalpteki yara.                     Ne yapsan bir daha çıkmaz dallara,                     Dökülen ayvalar elâ gözlü yâr.                     Vakit dolar, nakit biter kasanda.                     Sevgi bir kitaptır gönül m

                   Martıların gözlerinden dinledim.                    İstanbul'un boğazı yanmış dün gece.                    Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim.                    Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize.                    Ben bu şehre yüreğimi içirmedim.                    Göklerden hicran yağdı, İstanbul' lu bir geceydi.                    Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın.                    İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi.                    Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın.                    Sevda dediğin gülüm bir busedir dudağımda.                    Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...                    Utanır, intihar ederdi ölüm,                    Hayata rest çekip ağladığımda,                    Korkak gibi, tutsak gibi, yaşanmamış an gibi...                    Ben lal olmuş bülbülüm, sen deli gülsün bağımda.                    Toprak gibi, yaprak gibi, candan özge can gibi.              

                                     Öyle bir gel ki sevgili!                                      Dört mevsim gibi gel.                                      Vazgeçmek mümkün olmasın senden.                                      Ağustosta kâr ol, serinlet beni.                                      Kış ayazında güneşim ol, ısıt yüreğimi.                                      Sonbaharda hazan yaprakları gibi dökülsün günahlarım.                                      Ve baharım ol gel, cemre gibi düş gönlüme.                                      Güller açsın her yanımda.                                      Gel ey yar! Vuslatım ol gel.                                      Can ol, nefesim ol yüreğime.                                      Gel ki! Dünyam sen ol.                                      Yörüngenden saplamayayım bir ömür boyu.                                      Senle son bulsun bu hayat yolu.                                      ÖMÜR GÜRBÜ