ÖMÜR GÜRBÜZ

                    Ey cemaline hayran olduğum dilber!                     Beni de akıttın gözünden yaş diye.                     Çağlar oldu, sığ iken gönül ırmağı.                     Kaldır beni yerden, şu garibe el ver.                     İstemem, doğmasın sensiz güneş dünyama.                     Bu gövdemi buzlu sularda çeliklediler.                     En soğuk boran esse, üşütmez yokluğun kadar.                     Söyle yar bana! Senin coğrafyanda havalar nasıl?                     Bir aslan boğuyor mu kediyi?                     Yoksa kediye mi boğduruyorlar aslanı?                     Bu çağrım ,dinmeyen çağrım sana.                     Hadi gel artık, bırak kuru inadı.                     Hep demezler mi zaten?                     Sevenler sevdiğine niye zulüm eder diye?                     Nasıl gece gündüzle, kış baharla tam olur.                     Sensiz dünyam bana hep zindan olur.                     Gel artık bekle

                                    Selam aleyküm sevgili blogger okuyucuları. Ömürden Vecizeler başlığı altında şahsıma ait üç yazı kaleme almıştım. Bu yazıda Ömürden Vecizeler 4 başlığı adı altında beğeninize sunuyorum. Hepinizi en derin hürmet ve muhabbetle selamlıyorum. -Özü doğru olanın, sözü senet olur. -Liyakat ehline verilmezse, düzen bozulur. -İlk önce gönlünü pak tut, bahçende semeredar ağaçlar bulunsun, kanaatkar ol, tevekkülde olsun aklın, iman ile dolsun kalbin. Başkasının malında ve mevkisinde olmasın gözün. Kimseye minnet eyleme. Hak ve hakikat olsun sözün, zehir saçmasın dilin... -Zafer davasına inanmış ve gönül vermiş erlerle kazanılır, korkak ve kaypak olanlarla değil. -Ne ekersen onu biçersin. Tohum ektiysen ekin biçersin, rüzgar ektiysen fırtına. -Geleceğe yön verenler; tarihini iyi analiz edip, ondan ders çıkaranlardır. Yoksa bizim tarihimiz bir masal değildir. Kanlı mücadeleler ve büyük fedakarlıklarla yoğrulmuştur. Onun için tarihimiz

                                   Bu yaşıma geldim, tek sevenim çıkmadı.                    Hep gamla, kederle örüldü ömrüm.                    Bir gün olsun mutlu günüm olmadı.                    Sen nereden bileceksin diyorsun ya hani.                    Yalnızlık, yoksulluk nedir ?                    Çok iyi bilirim, gülüm.                    Üşüdüm kara kış gecelerinde.                    Nasılsın? Aç mısın diyen bulunmadı.                    Ben çilekeş orduların neferi.                    Ben yoksulluk ülkesinin prensi.                    İsyanımı susturuyor imanım.                    Bekler oldum artık güzel günleri.                    Yeşersin diyorum bahçemin gülleri.                    Açtım ellerimi, yalvardım Rabbime!                    Sana isyan etmek ne haddime.                    Senden gelen başım gözüm üstüme.                    Verdiğinde, aldığında imtihan.                    Sen yardım etmezsen Ya Rab!