LÂL OLDU DİLLERİM, KALEM İSYANDA.
Ömrüm ah ederken,
bak hazân oldu.
Gençliğim
eridi, perişan oldu.
Gönül hanem
sessiz, gör virân oldu.
Lâl oldu dillerim, kalem isyanda.
Gerçeği
söyleyen sevilmez oldu.
Ortalık
riyadan geçilmez oldu.
Hele bak; dost,
düşman seçilmez oldu.
Lâl oldu dillerim, kalem isyanda.
İnsan
birbirinden hep kaçar oldu.
Yüzüne
gülenler zehr saçar oldu.
Bu dünya
bizlere ah-u zar oldu.
Lâl oldu dillerim, kalem isyanda.
Köseoğlu söyler;
bize ne oldu?
Her yanda
kadınlar fettane oldu.
Mümin para,
mülke pervane oldu.
Lâl oldu dillerim, kalem isyanda.
ÖMÜR GÜRBÜZ 20.03.2020
2 Yorum:
Uzun zamandır uğramıyordum bloguna abi. Yine isyanlardasın ve yine güzel bir eser ortaya koymuşsun; tebrik ederim.
Hakikati anlatamamaktan isyanda kalemim kuzen. Teşekkürler değerli yorumun için. Yoksa isyan etmek ne haddime.
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa