İMTİHAN YÜKÜ
Duygularım firarda.
Tahayyüldeyim yine bir seher vakti.
Ruhumu inşiraha çağıran ezan sesleri yankılanmakta.
Sokaklar sessiz ve kimsesiz.
Süratle geçiyor zaman.
Yetişmek mi ne mümkün.
Dört nala koşuyor ahire doğru.
Heyhat!
Kıymetini bilmiyoruz geçip gidenin.
Bak her seherde iner melekler yer yüzüne.
Lakin yüzde doksan uykuda her gün.
Uyumaktayız, uyutulmaktayız.
Kulağımda kuşların cıvıltısı.
Ve ağaçlar hu hu’ larla kıyamda.
Kainattaki tüm ecsam Hakk zikriyle kaim ve daim.
Dilimizde Müslümanlık maalesef.
Elhamdülillah
Müslümanız!..
Dağlar, taşlar kaçarken bu yükten.
İmtihan yükü yüklemedi bize Hz. Allah?
Peki niye hala uykudayız?
Silkelen kalk artık.
Seni kurtuluşa çağıran var beş vakit.
Ram
ol, tevhid şuuruyla yüksel Hakk katına.
Arafat’ ta her insan kendi derdinde olacak.
Faydası olmayacak ana, baba, akrabanın.
Bir mızrak boyu yaklaşınca güneş.
Pişman olacak yaptıklarına ve yapamadıklarına.
Yalnız iki şeyi olacak yanında.
Sevabı ve günahı.
Allah diyecek: Gel kulum, seni dünyaya gönderdim.
Onca rızık, evlat,mevki verdim.
Ve dahi sayısız nimet.
Peki düşündün mü hiç?
Halimiz
nice olur rahmet etmezse Allah.
ÖMÜR GÜRBÜZ 06.10.2019
Etiketler: Ömür GÜRBÜZ, Şiir
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa