KAVUŞURUZ CENNETTE

                        Geçen yıllar eksiltmedi aşkımdan bir zerre.

                        Olmadı işte, unutamadım bir türlü.

                        Nasıl unutayım? Candan özge severken seni.

                        Canım acıyor seni düşündükçe.

                        Amansız bir hastalık benimkisi işte.

                        Geçer sandım ama daha ziyadeleşti derdim.

                        Üzeri külle örtülü bir ateş bu bende ki!

                        Leyla’mdın sen benim, bense biçare Mecnun.

                        Ümidim mahşere kaldı, bu dünyada kavuşmak hayal bize.

                        Madem kader böyle, inşaallah kavuşuruz mahşerde.

                       ÖMÜR GÜRBÜZ