GİDERKEN ARDINDA ENKAZ BIRAKTIN

 


Yoruldu bedenim, tutmazken kolum.

Her gün biraz daha, yanarken solum.

Koşarak yürürken, bitmiyor yolum.

Giderken ardında enkaz bıraktın.

 

Terk eden insana, ne denir bilmem?

Gözlerim kan ağlar, bir damla silmem.

Var keyfini sen sür, ben gayrı gülmem.

Giderken ardında enkaz bıraktın.

 

Güneş yakmaz oldu, bedenim ateş.

Değiştirdin beni, oldum bak serkeş.

Düşmemi bekleyip, ittin ya kalleş.

Giderken ardında enkaz bıraktın.

 

Kızsam da aslında, unutmak çok zor.

Kapladı kalbimi, her yanım da kor.

Benli rüyaları, artık hayra yor.

Giderken ardında enkaz bıraktın.

 

Düşlerimiz vardı, Kaf Dağı kadar.

Nefesim daraldı, dünya bana dar.

Hisâriyim, yalnızlığım, bana yar.

Giderken ardında enkaz bıraktın.


10.7.2024      Ömür GÜRBÜZ

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

UYAN ARTIK YİĞİDİM

DERDİN NEDİR SÖYLE SENİN?