ÖMÜR GÜRBÜZ

                     Gönül tezgahında şiir dokudum                      İplik iplik nakışında sen varsın.                      Aşk yolunun kanununu okudum                      Madde madde yokuşunda sen varsın.                      Fikir vadisinden bir ırmak geçer                      Eğilir serviler, suyundan içer                      Bağrında ay doğar, zambaklar açar                      Sessiz sessiz akışında sen varsın.                      Öz suyusun hayat denen şişenin   ...

                            Bana Mevlana'yı, Yunus'u verin                             Mecnun'u, Leyla'yı size bıraktım                             Kırk yıldır susuzum, bir tas su verin                             Irmağı, deryayı size bıraktım                             Talipli değilim şöhrete, şana,                             Makamı, rütbeyi yük etmem cana                             Dostluk, sevgi, şefkat yetişir bana,                  ...

                       Üşüyorum artık ben.                        Sensizlik midir tüylerimi ürperten?                        Ya da hava çok mu soğuk, bilemedim?                        Günlerden ne, aylardan kasım mı, aralık mı?                        Bulunduğun yer uzak mı, karanlık mı?                        Mevsim kara kış olsa, tipi, boran esse ne fark eder.                        Benim yüreğim her mevsim zemheri zaten.                        Senin yokluğunda hep bahara hasret ka...

                        hadi gidiyorsun                         yürekten kan gidiyor,sen gidiyorsun                         herşey gidiyor                         gökte bulut,dağda kar,düzde kervan gidiyor                         solgun bir gül oluyor insan                         bir demet kır çiçeği ölüyor sen gidiyorsun                         ne ucuz yaşıyorsun,ne kolay                         bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun                   ...

                  Dilime sen verdin gül ezgisini,                   Bir gönül üzdümse sebebi sensin! ...                   Seninle aşmışım dur çizgisini,                   Töreyi bozdumsa sebebi sensin! ...                   Ufuk ufuk uçtum daldım derine,                   Sen öğrettin çoban kimdir, sürü ne?                   Daha yaklaşmadan konak yerine,                   Göçümü çözdümse sebebi sensin! ...                   Bir renk cümbüşüyle sular ışıdı,                   Düş bahçeme kuşlar bahar taşıdı,       ...

                        Yine dumanlandı bu garip başım.                         Yar başım alıp ta gidesim gelir.                         Tadım kalmadı ki; hep tuzsuz aşım.                         Gençliğe doymadan ölesim gelir.                         Dışım lal, içimde kopar kıyamet.                         Herkeste bir hava, gör ne alamet.                         Şaşırmışlara Rab! Eyle selamet.                         Çok yüzlü itlere sövesim gelir.           ...