YIKILDI CAN EVİM, GÜLŞEN'İM SOLDU

Geldi kış mevsimi, döküldü yaprak.

Gülünü görmedim, dikenin boldu.

Goncalar çürüdü, kurudu toprak.

Yıkıldı can evim, gülşenim soldu.

Ağardı saçlarım, sarardı yüzüm.

Geceyi aratmaz, şimdi gündüzüm.

Sen yoksun yanımda, garip öksüzüm.

İçime bitmeyen, kederler doldu.

Esti seher yeli, savurdu beni.

Hasretin kor olup, kavurdu beni.

Bir çınar gibiydim, devirdi beni.

Günlerim ay, aylar bir asır oldu.

Gelirsin diyerek yolun gözlerim.

Yürüyemez oldu, garip dizlerim.

Kalemim matemde, bitti sözlerim.

Gönlüm sükut ile huzuru yoldu.

Sırtım yüklü; çile keder yüküyle.

Vuruldum sırtımdan, kalleş okuyla.

Hisâri göçelim alnım akıyla.

Kaderin önceden çizilmiş yoldu.

16.12.2023   Ömür GÜRBÜZ