Gönül ve Kalp

         


 

Gönül bir et parçası değildir. Kalp denen organın üzerine Hakk Teâlâ'nın nurunun yansıması ve Allah aşkıyla dolması ile gönle dönüşür. Biri maddi boyutu, biri de manevi boyutudur.

Eğer Hakk'ı arar isen.

Dön gönlüne bir bak insan.

Ufka kulak verir isen.

Zikir eder bin bir lisan.


Ö.G.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİLİNMEZ

Resim
  Dalından koparak yapraklar düşer. Savrulup kaybolur, yeller içinde. Yanıktır türküsü, ciğeri deşer. Asırlar boyunca, teller içinde Hayaller kurulur ev, araç için Şehirler yıkılır; tahtla taç için Adama kıyılır,  bir haraç için  Kayıp gidiverir, seller içinde Saygıyı kaybetmiş, şimdiki nesil. İhtiyara derler; Hey! Naber, fosil. Her mezunu adam etmez ki tahsil. Yüzünü düşürür, eller içinde. Kimseler aramaz, saklanıp yitsen. Kıymetin bilinmez, iyilik etsen. Kaderden kaçılmaz, her nere gitsen. Götürürler birgün, sallar içinde.   Yarın mahşer günü, divan kurulur. Yaptığın her şeyden, hesap sorulur. Cennet ve cehennem, anda görülür  Hisari ne yapar, haller içinde? Ömür Gürbüz 23.12.2024
Devamı

SAVRULUP GİDİYOR İNSAN DEDİĞİN

Resim
  Nereye gidiyor dünyanın sonu? Genci, ihtiyarı şaşırmış yönü. Atiden habersiz, bilmiyor dünü. Savrulup gidiyor, insan dediğin. Kardeş kardeşiyle, atışır iken. Dönüm tarla için, itişir iken. Bülbüller acıyla, ötüşür iken. Savrulup gidiyor, insan dediğin. Hazana varmadan, kurudu yaprak. Her gün milyonları, alıyor toprak. Dünya yorgun düştü, cemali yıprak. Savrulup gidiyor, insan dediğin. Mülk, petrol uğruna, cana kıyarlar. Mazlum ülkeleri, bir bir soyarlar. Adını özgürlük, huzur koyarlar! Savrulup gidiyor, insan dediğin. Bomba  yağmur olur, üstüne iner. Korkudan mazlumlar, kuytuya siner. Geçen gün binlerce, ocaklar söner. Savrulup gidiyor, insan dediğin. Hîsâri iyiye gitmiyor dünya. İnsanlık ziyan da, bozuldu kimya. Yaşananlar gör ki,  tatsız bir hülya. Savrulup gidiyor, insan dediğin. Ömür GÜRBÜZ      25.6.2025  
Devamı

UYAN ARTIK YİĞİDİM

Resim
                               UYAN ARTIK YİĞİDİM                     Iztırâbdır yiğidim azığımız, hicrandır.                     Mirasımız mahkûmdur, mahzundur, perişandır.                     Gene de ye’se düşme yiğidim; imtihandır.                     Filizlenen her ölüm, mazlumlara nişandır.                     Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldı.                     Ufka bir bak, ilerle; inkılâba az kaldı.                     Ülkemden hatırıma hep sefiller geliyor.                   ...
Devamı