Nereye gidiyor dünyanın sonu? Genci, ihtiyarı şaşırmış yönü. Atiden habersiz, bilmiyor dünü. Savrulur meçhule, insan dediğin. Kardeş kardeşiyle, atışır iken. Dönüm tarla için, itişir iken. Bülbüller acıyla, ötüşür iken. Savrulur meçhule, insan dediğin. Hazana varmadan, kurudu yaprak. Her gün milyonları, alıyor toprak. Dünya yorgun düştü, cemali yıprak. Savrulur meçhule, insan dediğin. Mülk, petrol uğruna, cana kıyarlar. Mazlum ülkeleri, bir bir soyarlar. Adına özgürlük, barış koyarlar! Savrulur meçhule, insan dediğin. Korkudan mazlumlar, kuytuya siner. Bomba yağmur olup, üstüne iner. Mazlum diyarlarda, ocaklar söner. Savrulur meçhule, insan dediğin. İnsanlık ziyanda, bozuldu kimya. Hîsâri iyiye gitmiyor dünya. Gördüklerin bil ki kötü bir rüya. Savrulur meçhule, insan dediğin. Ömür GÜRBÜZ 25.6.2025
Bütün dünya sizin olsun. Ben Rabbime gidiyorum. Mevsim yazın, güzün olsun. Ben Rabbime gidiyorum. Oyalandım boş şeylerle. Bilinmedik tüm reylerle. Kafamdaki heyheylerle. Ben Rabbime gidiyorum. Heybem dolu, günah ile. Bin bir elem, eyvah ile. Üç, beş adet salah ile. Ben Rabbime gidiyorum. Ne yapayım sırça köşkü? Nifak dolu, yalan meşki. İster miyim Onsuz aşkı? Ben Rabbime gidiyorum. Korumaz hazandan şaprak. Her gün düşer, daldan yaprak. Çık gel diyor, kara toprak. Ben Rabbime gidiyorum. Kalmadı ağızda tadım. Müslümanım, budur şâdım Hisâri der adım adım. Ben Rabbime gidiyorum. 22.3.2025 Ömür GÜRBÜZ
Yorumlar
Yorum Gönder