AYRILIK DEĞİL VUSLATTIR CANA
Ayrılık değil ki vuslattır cana.
İmanınla ölüp Hakk’a varınca.
Beden sıyrılınca can bulur mana.
Tabuta konulup yan uzanınca.
Bilinmez kaç asır kalırsın orda.
Başını toprağa vurursun orda.
Ten tenden sıyrılıp çürürsün orda.
Sualler sorulup kabre konunca.
Terk eder akraban , eşin, kardeşin.
Dünyada bitmiyor gör, işin, aşın.
Toprağın altında şimdi dik başın.
Sevenler bırakıp, sırtın dönünce.
Duvarda tek kalır asılı resmin.
Uslardan silinir suretin, cismin.
Bir gün unutulur senin de ismin.
Ağıtlar yakılıp kırkın geçince.
Hisari bak geçti koca bir ömür.
Nafile Allah'tan gelir her emir.
Elmastan ayrılır mahşerde kömür.
Defterler açılıp hesap görünce.
ÖMÜR GÜRBÜZ 29.04.2021
Etiketler: Ömür GÜRBÜZ, Şiir
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa