SÜRGÜN ÜLKEDEN BAŞKENTLER BAŞKENTİNE (EY SEVGİLİ)

 

                       Ey Sevgili!

                       Senin kalbinden sürgün oldum ilkin
                       Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
                       Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında
                       Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
                       Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
                       Uzatma dünya sürgünümü benim
                       Güneşi bahardan koparıp
                       Aşkın bu en onulmazından koparıp
                       Bir tuz bulutu gibi
                       Savuran yüreğime
                       Ah uzatma dünya sürgünümü benim
                       Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil
                       Ayaklarımdan belli
                       Lambalar eğri
                       Aynalar akrep meleği
                       Zaman çarpılmış atın son hayali
                       Ev miras değil mirasın hayaleti
                       Ey gönlümün doğurduğu
                       Büyüttüğü emzirdiği
                       Kuş tüyünden
                       Ve kuş sütünden
                       Geceler ve gündüzlerde
                       İnsanlığa anıt gibi yükselttiği
                       Sevgili
                       En sevgili
                       Ey sevgili
                       Uzatma dünya sürgünümü benim

 

                       Bütün şiirlerde söylediğim sensin
                       Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin
                       Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım Salome'nin Belkıs'ın
                       Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin
                       Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için
                       Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
                       Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini
                       Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
                       Sevgili
                       En sevgili
                       Ey sevgili
                       Uzatma dünya sürgünümü benim

                       Yıllar geçti saban olumsuz iz bıraktı toprakta
                       Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
                       Çatı katlarında bodrum katlarında
                       Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
                       Hep Kanlıca' da Emirgan'da
                       Kandilli' nin kurşuni şafaklarında
                       Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
                       Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında
                       Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
                       Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
                       Ey çağdaş Kudüs (Meryem)
                       Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)
                       Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
                       Sevgili
                       En sevgili
                       Ey sevgili
                       Uzatma dünya sürgünümü benim

                       Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında
                       Köle gibi satıldım pazarlar pazarında
                       Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında
                       Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında
                       Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında
                       Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda
                       Verilmemiş hesapların korkusuyla
                       Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
                       Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
                       Sevgili
                       En sevgili
                       Ey sevgili
                       Uzatma dünya sürgünümü benim

                       Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
                       Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
                       Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
                       Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır
                       Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır
                       O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır
                       Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır
                       Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
                       Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır
                       Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır
                       Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır
                       Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır
                       Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır
                       Senden ümit kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır
                       Sevgili
                       En sevgili
                       Ey sevgili

                       SEZAİ KARAKOÇ