GİTTİĞİN ZAMAN
Gidişin
ardından hüzün soludum.
Ardına
bakmadan gittiğin zaman.
Ömür
tezgahında çile dokudum.
Ardına
bakmadan gittiğin zaman.
Döküldü
yıldızlar bir bir yerlere.
Ay
bavulun aldı, çıktı sefere.
Umudum
kalmadı, saldım sellere.
Ardına
bakmadan gittiğin zaman.
Hoyratça
rüzgarlar esti bağrıma.
Güneş
doğmadı hiç, küstü yüzüme.
Kulak tıkadılar, her gün çağrıma.
Ardına
bakmadan gittiğin zaman.
Köseoğlu;
sana her mevsim hâzan.
Şikayet
etmem hiç, Rabbim'dir yazan.
İsyan
etmek gelir, içimden bazen.
Ardına
bakmadan gittiğin zaman.
ÖMÜR
GÜRBÜZ
Etiketler: Ömür GÜRBÜZ, Şiir
ömür gürbüz tarafından gönderildi @ Eylül 12, 2020
3 Yorum
3 Yorum:
Tebrikler ne güzel olmuş.
Teşekkürler, beğenen elleriniz dert görmesin, saygılar.
Duygulara tercüman olmuş bu güzel yazının altına naçizane bir sözümü bırakmayı isterim:
Öyle bir yük bıraktın ki omzuma, sırra kadem basarken, bu derdi bir dağ yüklense, ağırlığından parçalanabilirdi. Gelişin sessiz sedasız olmuştu ama gidişin olay!.. Günler haftalara, haftalar aylara döndü. Korkarım ki aylar da yıllara dönecek bu gidişle. Her an ortaya çıkacakmışsın gibi tatlı bir his yüreğime su serperken, birden beynime ve gönlüme kara bulutlar çöküveriyor ve sen bir serap olarak hayalimde yaşamaya başlıyorsun. Seni hayalimde yaşatmaktan başka bir şey gelmiyor elimden artık. Zaten her şeyim yarım yamalak ve eksiktir ama sen gelirsen her bir şey tamam olacak sanki. Gelirsen eğer, beni huzursuz eden öbür sıkıntılarımdan da kurtulabileceğim. Şu an içimi daraltan şeylerin hiçbiri senin yokluğun kadar zor görünmüyor gözüme çünkü. Sensizlik daha beter!..
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa