NÂFİLE
Önümüzde
karlı dağlar.
Aş
dediler, aşamadım.
Yâr
hasretin yürek dağlar.
Enginlere taşamadım.
Yürür
iken düştüm yere.
Her
tarafım yara, bere.
Adın
andım, yüz bin kere.
Yâr
yoruldum, koşamadım.
Hazan
oldu, yaprak döktü.
Üzerime
toprak çöktü.
Hani
nerde? Dostlar çoktu.
Bir
rahat gün yaşamadım.
Köseoğlu
der, nâfile.
Karın
doymaz boş laf ile.
Her
gün geçer göç, kâfile.
Irmak
olup coşamadım.
ÖMÜR
GÜRBÜZ
11.08.2020
Etiketler: Ömür GÜRBÜZ, Şiir
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa