KARLI DAĞLARIN BAŞINDA
Karlı dağların başında hoyrat bir rüzgar eser.
Yamaçlardan savrulur karlar.
Beyaz kefenini giymiş yeryüzü, arzı endam eder.
Karların altında baş gösterir kardelenler.
Gözlerimden iki damla yaş süzülür yanağıma.
Ellerim soğuktan buz kesilir dağlarda.
Kanım donar, ta iliklerime
işler soğuk.
Soğuktan daha çok koyan bir şey var yar.
Ah her geçen gün artan o hasretin olmasa…
Çakalların ayak sesini duyarım dağlarda.
Ölüm her an benim yanı başımda.
Pusuları yırtar geçeriz, Mehmetçiğiz biz.
Eğmeyiz başımızı namerde.
Esse her yanımızdan ölüm.
Zalime boyun eğmeyiz gülüm.
Tek Hakk’ın huzurunda eğilir başımız.
Volkan gibiyizdir biz.
Enginlere sığmayız, her yana taşarız.
Bu canımızı tek Hakk' a adamışız.
ÖMÜR GÜRBÜZ 02.05.2005
Etiketler: Ömür GÜRBÜZ, Şiir
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa