SENDEN AYRI

  Senden ayrı sanma ki, yârim ben  yaşıyorum.

  Bir zamanlar  nurumsun, güneşimsin  dediğim.

  Şimdi ben;  çölde suya hasret gibi hasretim.

  Söyle, ayrılığı ben mi yarattım sevdiğim?

 

 Gonca güller misali açmıştın, aşk dalında.

 Neler feda etmezdim ki yar, senin uğrunda.

 Bir kez  dönüp arkana bakmadan bıraktın yar.

 O  karanlık, zifiri, olmayası akşamda.

 

 Yazdığım her satırda, seni düşünüp, andım.

 Nefesim  sendin yarim, sensiz nasıl yaşardım.

 Firaktan söz etmesin, kimseler bana artık.

 Tek tesellim oldu yâr, yazdığım satırlarım.

 

 Köseoğlu der ki ol hicran yarası bitmez.

 Hayalin hep karşımda,  aklımdan bir an gitmez.

 Ağaçlar kalem olsa, deryalar da  mürekkep.

 Yazamazlar bu aşkı, dünyada  umman yetmez. 

 ÖMÜR GÜRBÜZ                  18.03.2001