BİR SABAH

      

                    

Sabahın sessizliğinde buldum kendimi.

Hayatım seher yıldızı misali kayıp gidiyordu.

Ve ardından ılık bir ürperdi oldu yüreğimde.

Okyanuslar dalgalandı bedenimde.

Sordum tüm ecsama, sevdiğim yar nerede.

Karaya oturan gemi gibi talihsiz,

Demir attım geleceği olmayan yarınlara.

Enginlerde yüzer oldu hayallerim,

Umutla baktım sahildeki sevdalıklara.

Sonra attım kendimi bir kahve köşesine.

Hoş bir enstrümantal çınladı kulağımda.

Yöneldim sesi bulmak için, nafile bulamadım.

Evvel zaman siyah saçların dalgalanıyordu hoyrat rüzgarla.

Güneşi bile kıskandırmıştın bütün gün.

Dalgalar ritim tutmuş eşlik ediyorlardı sahilde sana.

Mırıldandılar gün boyu hatırlar mısın?

Dilimize pelesenk olan eşsiz şarkımızı.

Ve birden beynim pişti, ağustos sıcağında.

Gözüm açtım; bir baktım, güneş bana selam ediyor.

Neyleyim asıl güneşim kaybolmuş benim.

Gel artık sevdiğim, gelmezsen gideceğim bu ellerden.

Elveda diyeceğim volta attığımız kıyılara.

İstemedim; Keşke bugün güneş doğmasaydı.

Hep gece kalsaydı dünya .

ÖMÜR GÜRBÜZ                     01.01.2000