MEHMEDİM



                                       MEHMEDİM
                         (Askerde kaleme aldığım bir şiir)

                         Uzanmış toprağa şehidim yatıyor.
                         Nur inmiş yüzüne, göklere bakıyor.
                         Her taraf cehennem ateşi yanıyor.
                         Mehmetçik pervasızca ölüme atlıyor.

                          Mehmedim, Mehmedim sen hiç ölmedin.
                          Vuruldun, göz açtın cennetlere uçtun.
                          Öyle ulvi, izzetli makam ki şehitlik,
                          Yalan dünyadan göçtüğünü bilmedin.

                           Dere, tepe demezdi, dağlarda gezerdi.
                           Benim en sevdiğim yar Allah’tır derdi.
                           Tekbir sesleriyle yer , gök inlerdi.
                           Mermiden korkmazdı, ölüme gülerdi.


                           3.JAN.SNR.TAB.KOM.BAĞLICA/ŞIRNAK

                           Ömür GÜRBÜZ                20.02.2005



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

UYAN ARTIK YİĞİDİM

BİLİNMEZ

TÜKENDİ SERMAYEN BİTTİ BAK ÖMRÜN