LÜZUMU NEYDİ

    



          Sonu hicrandı madem ki bu aşkın...
          Seni çok sevmemin lüzumu neydi?
          Madem ki sen  beni  unutacaktın?
          Vuslatı ummanın  lüzumu neydi?

          Bu gönül kapımı açtın, bıraktın.
          Neden sevdin sonra, terkedip gittin?
          Beni tek başıma koyup ta kaçtın.
          Aşığım demenin lüzumu neydi?

          Abu hayat olmuştun sen ömrüme.
          En büyük sevinçtin, garip gönlüme.
          Gidişinle  ateş düştü  böğrüme.
          Nefessiz koymanın lüzumu neydi?

          Ömür GÜRBÜZ           Nisan 2005






Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

UYAN ARTIK YİĞİDİM

Resim
                               UYAN ARTIK YİĞİDİM                     Iztırâbdır yiğidim azığımız, hicrandır.                     Mirasımız mahkûmdur, mahzundur, perişandır.                     Gene de ye’se düşme yiğidim; imtihandır.                     Filizlenen her ölüm, mazlumlara nişandır.                     Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldı.                     Ufka bir bak, ilerle; inkılâba az kaldı.                     Ülkemden hatırıma hep sefiller geliyor.                   ...
Devamı

BİLİNMEZ

Resim
  Dalından koparak yapraklar düşer. Savrulup kaybolur, yeller içinde. Yanıktır türküsü, ciğeri deşer. Asırlar boyunca, teller içinde Hayaller kurulur ev, araç için Şehirler yıkılır; tahtla taç için Adama kıyılır,  bir haraç için  Kayıp gidiverir, seller içinde Saygıyı kaybetmiş, şimdiki nesil. İhtiyara derler; Hey! Naber, fosil. Her mezunu adam etmez ki tahsil. Yüzünü düşürür, eller içinde. Kimseler aramaz, saklanıp yitsen. Kıymetin bilinmez, iyilik etsen. Kaderden kaçılmaz, her nere gitsen. Götürürler birgün, sallar içinde.   Yarın mahşer günü, divan kurulur. Yaptığın her şeyden, hesap sorulur. Cennet ve cehennem, anda görülür  Hisari ne yapar, haller içinde? Ömür Gürbüz 23.12.2024
Devamı

TÜKENDİ SERMAYEN BİTTİ BAK ÖMRÜN

Resim
Bitmedi telaşın, doymadı gözün. Artık itibari kalmadı sözün. Günler aylar geçti, bak geldi güzün. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Topladın parayı, zekat vermedin. Kanayan yaraya, ilaç sarmadın. Ömründe Kabe'ye, yüzün sürmedin. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Beş vakit okunan, ezanı duydun. Kulluğu unutup, nefsine uydun. Cuma vakitleri, kafeye tüydün. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Her türlü zevk, sefa, bolluğu tattın. Makam mevki için, dostunu sattın. Ömrünü tüketip, yan gelip yattın. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Biz aciz kullarız, O mutlak Aziz. Şaşkınız biçare, günahkarız biz. Yürüyoruz her yer; karanlık, dehliz. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Hisârim gelince, Hüda'dan emir. Altını dövsen de, olmaz ki demir? Girince mezara, bey, paşa, amir. Tükendi sermayen, bitti bak ömrün. Ömür GÜRBÜZ         14.8.2024
Devamı