ÖMÜR GÜRBÜZ

                                          Gözümde kayboldu dünyanın rengi.                                          Sen bizim ellerden gidince yârim.                                          Baharın bozuldu artık ahengi.                                          Var olan sevdamız bitince yârim.                                          Kırıldı dallarım, belim büküldü.                                          Sırma gibi tel tel saçım döküldü.                                          Gidişin ardından kanım çekildi.                                          Gönül dergahından atınca yârim.                                          Açmaz oldu artık, bahçenin gülü.                                          Hakikat bağının öter bülbülü.                                          Neyleyim yar sensiz reyhan, sümbülü.                                          Hasret bitip sana erince yârim.                                          Köseoğlu der ki; ayrılık yaman.

                   Yandıkça közlenir, sevdanın nârı.                    Hasret limanında yandıkça yandım.                    Yelden sakınırdım o nazlı yâri.                    Gün be gün adını andıkça andım.                                        Kanadı yüreğim, yar hicrânından.                    Bana ne dünyanın yazın, kışından.                    İstemem bir lokma tatsız aşından.                    Yaşamadım hiç ben, nefessiz candım.                    Bir gün olur bana döner diyerek,                    İçindeki kini söner diyerek,                    Bülbül gül dalına konar diyerek,                    Yarım kalan yerden başlarız sandım.                                        Unuturum diye avuntu yaptım.                    Yörüngem sen idin, yönümden saptım.                    Köseoğlu der ki, yarsız gariptim.                    Sensiz bu hayattan bıktım, usandım.                    ÖMÜR GÜRBÜZ

                   Savaştayım elli yıldır.                    Ömrüm geçti boşalt, doldur.                    Anlamadım bu ne hâldir.                    Bir gün silah çatamadım.                    Suları ıslatamadım.                    Ekin ektim başak yılan.                    Kuşandığım kuşak yılan.                    Yorgan akrep, döşek yılan.                    Bir gün rahat yatamadım.                    Suları ıslatamadım.                    Ne payem oldu, ne sayem.                    En doğruya varmak gayem.                    Düşüncemdir tek sermayem.                    Alan yoktur satamadım.                    Suları ıslatamadım.                    Yolum yokuş, izim ayrı.                    Dilim yağsız, sözüm ayrı.                    Bedenimden özüm ayrı.                    Biri bire katamadım.                    Suları ıslatamadım.                    Talipli yoktur sevgiye.                    Anlamadım, neden? Niye?                    Canlar