HASRETİN RENGİ

                                         Gözümde kayboldu dünyanın rengi.

                                         Sen bizim ellerden gidince yârim.

                                         Baharın bozuldu artık ahengi.

                                         Var olan sevdamız bitince yârim.

                                         Kırıldı dallarım, belim büküldü.

                                         Sırma gibi tel tel saçım döküldü.

                                         Gidişin ardından kanım çekildi.

                                         Gönül dergahından atınca yârim.

                                         Açmaz oldu artık, bahçenin gülü.

                                         Hakikat bağının öter bülbülü.

                                         Neyleyim yar sensiz reyhan, sümbülü.

                                         Hasret bitip sana erince yârim.

                                         Köseoğlu der ki; ayrılık yaman.

                                         Saatler yıl oldu, geçmiyor zaman.

                                         Ayrılık mı? Aman diyeyim aman.

                                         Her şeyi unutup sarınca yârim.

                                         ÖMÜR GÜRBÜZ