BEN KİMİM?

Bu mavi boyalı ev kimin?
Ben ne yapıyorum bu evde?
Hey size söylüyorum, beni evime götürün.
Ya sizde kimsiniz? Tanıyamadım sizi.
Yüzünüz bana yabancı da gelmiyor!
Kusuruma bakmayın hatırlayamıyorum.
Evde tatlı tatlı bakan bu minik te kimin?
Nasıl da gülümseyerek bakıyor.
Allah'ım ben neredeyim, kimim ben?
Kafamda garip sorular.
Her gün yemeğimi hazırlayan, temizlik yapan bu kadın da kim?
Ve birde akşamları elinde poşetlerle erzak getiren kim? Bilemedim.
En iyisi biraz uyuyayım, uyanınca hatırlarım belki.

Bugün hava güzel biraz dışarı çıkayım.
"Ayşe! Kızım parka gideyim, temiz hava alayım. "
"Babam bende geleyim seninle.
Bazen dalıyorsun, unutuyorsun eve gelmeyi."
"Neden unutuyorum kızım eve gelmeyi."
"Baba biraz rahatsızsın, unutkanlık var sende."
"Tamam kızım sağolasın, haydi gidelim o zaman."

"Üşüdün galiba, eve gidelim baba."
"Bana mı dedin, bilemedim seni kızım."
"Baba ben kızın Ayşe."
"Bilemedim kızım, haydi gidelim, karnım da acıktı."
"Sen otur baba ben yemek yapayım akşama"
"Tamam acele et, karnım aç."

Neden herkes bana garip garip bakıyor.
Anlamadım kimde bu gariplik.
Bazen insan adını unutur mu unutuyor işte.
Günler, aylar geçiyor, değişen bir şey yok.
Her geçen gün daha da yaşlanıyorum.
Hastalığım, ihtiyarlığım da çekilmiyor bazen.
Yük oluyorum galiba çocuklara.
Doya doya sevemiyorum torunumu.
Ne yapalım. Hakk'tan gelene ya sabredeceğiz.
Ya da bir huzur evine sığınacağız.
Bir de ölümü bekleyeceğiz vesselam.

Ömür Gürbüz  31.1.2024

KAPINDAN ELİM BOŞ ÇEVİRME RABBİM

Omzumda günahlar, huzura geldim.
Elim boş kapından, çevirme Rabbim.
Dünya hüzünlüydü, sürura geldim.
Elim boş kapından, çevirme Rabbim.

Olmayı isterdim ahdine sadık.
Maddiyat istedim, doldurdum sandık.
Hiç böyle olur mu kalp ile tasdik?
Elim boş kapından, çevirme Rabbim.

Rahmetin olmasa, boşa gayretim.
Kudretin görmeyen, kula hayretim!
Senden geliyorum, Sana hicretim.
Kapından eli boş, çevirme  Rabbim.

Maksadım rızandır, ol de ereyim.
Yoluna servetim, mülküm sereyim.
Dileğim evinde, canım vereyim.
Kapından eli boş, çevirme  Rabbim.

Hisâri yanıyor, aşkın nârından.
Cehennemde yakma, koru hârından.
Nasip et kuluna, damla nurundan.
Kapından eli boş çevirme  Rabbim.

Ömür GÜRBÜZ      12.2.2024

EZELDEN ALNIMA YAZILAN YÂRİM

 

Nasıl anlatayım bilmem ki sana?
Ezelden alnıma yazılan yârim.
Vatan oldun, sıla oldun, sen bana.
Ezelden alnıma yazılan yârim.

Seneler geçse de bitmez sevdamız.
Ölene dek, işitilir, sedamız.
Sevgiyle sadakat, bizim gıdamız.
Ezelden alnıma yazılan yârim.

Kalbimdesin her an, bunu böyle bil.
Kaybetme korkunu, endişeni sil.
Seviyorum bilsin; köy, kasaba, il.
Ezelden alnıma yazılan yârim.

Sen benim ruh eşim, kalbin ilacım.
Sen fani dünyada başımda tacım.
Engelleri aştık, kalmadı acım.
Ezelden alnıma yazılan yârim.

Senin için yazdım, şiirler, sözler.
Senden başkasına haram bu gözler.
Hisâri her akşam yolunu gözler.
Ezelden alnıma yazılan yârim.

(Canım eşime ithâfen)

27.12.2023 Ömür GÜRBÜZ 

SÖYLE YAR NİÇİN?

Hani söz vermiştin aşkımız için.

Ömrümü eyleyip sevda durağı.

Ahdin de durmadın,  söyle yar niçin?

Yaptın sevdiğini aşkın çırağı.

Gidişin sonrası olmadım handan.

Güneşi kaybettim, bu dünya zindan.

Ruhum tenle küskün, çekilir candan.

Kaldır aramızdan gayrı firakı.

Sen yürek ülkemin tahtın da ece.

Sen ki yar, dilimden düşmeyen hece.

Beklerim yolunu gündüz ve gece.

Dön gel de yeşersin gönül çorağı.

Hisâri’m; dilinde hep yârin adı.

Kalmadı gideli ağzının tadı.

Sevindi düşmanın, güldürdün yâdı.

Ölmeden üstüne attı toprağı.

Ömür GÜRBÜZ   25.12.2023